موسسه‌ای می‌گوید:«پنجاه سنت از هر دلاری که خرج تبلیغات می‌شود هدر می‌رود.اما مشکل اینجاست که هیچ راهی وجود ندارد که بفهمیم از هر دلاری که خرج می‌شود کدام پنجاه سنتش است که به هدر می‌رود بنابراین باز هم باید تمام آن یک دلار را خرج کنیم.»

گاهی اوقات از هزار کلمه‌ای که در طول روز می‌نویسیم فقط یک جمله‌اش است که خوب و به‌دردبخور از آب بیرون می‌آید و بقیه‌اش به هدر می‌رود.اما مشکل اینجاست که ما تا هزار کلمه ننویسیم نمیتوانیم آن یک جمله را کشف کنیم.

یعنی تا وقتی‌که دست خودمان را آزاد نمی‌گذاریم و شروع به زیاد نوشتن نمی‌کنیم نمی‌توانیم متوجه این شویم که چه جمله‌ای کلیشه‌ای و چه جمله‌ای به درد بخور است.

در زیاد نویسی یاد می‌گیریم به جمله‌ی اولی که نوشتیم،وابسته نشویم و نوشتن را ادامه بدهیم.

وقتی فقط یک جمله می‌نویسیم و به آن جمله وابستگی پیدا می‌کنیم شانس کشف جملات بهتر را از دست می‌دهیم.

پی‌نوشت:

در مدح آزاد نویسی و زیاد نویسی هر چه بگویم کم گفته‌ام.

در مدح آزاد نویسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

5 + 4 =