*برخی مردم مانند پاندول ساعت حرکت دارند، پیشرفت ندارند.*

*هیچ موجودی به اندازه‌ی پاندول ساعت مردد نیست.*

*بیضی،دایره‌ی مست.*

*واژه‌ی مسافر فراموش کرده بود چمدانش را همراه بیاورد.*

از کتاب قلبم را با قلبت میزان می‌کنم نوشته‌ی پرویز شاپور(مجموعه‌ی کاریکلماتور)

از خواندن کتاب *قلبم را با قلبت میزان می‌کنم*حسابی شگفت زده شدم. کاریکلماتورهای این کتاب و نگاه ویژه‌ی پرویز شاپور به اطرافش من را به وجد آورد.

این مرد با استفاده از طنز و استعاره تشبیه و خیلی از عناصر دیگر توانسته مجموعه‌ای از جملات را بسازد که در هر کدام نکته‌‎ای نهفته است.

اما به نظرم بزرگ‌ترین ویژگی پرویز شاپور زبان قوی و دایره‎‌ی واژگان بالاست.

زبان و کار زیاد با کلمات نگاه ما را به اطرافمان تغییر می‌دهد. سبب می‌شود نگاه خلاقانه‌تری به زندگی جامعه و حتی وسایل اطرافمان داشته باشیم.

کسی که کار با کلمات را یاد بگیرد لذت بردن از زندگی را یاد گرفته است. کسی که دایره لغت بالایی دارد در بیان زندگی و احساسش به آن موفق‌تر است. داشتن زبان قوی دریچه‌ای تازه به زندگی است.