این فیلم چند روزی است که در فضای مجازی دست به دست می‌شود.

علت پخش شدن فیلم‌ها گاهی بخاطر بودن چهره‌ای معروف در فیلم و یا وجود یک سوژه خنده است.

اما در این مورد این فیلم مورد دوم که به کل منتفی است و مورد اول هم دلیل اصلی نیست.مطمئنم خیلی از افراد همچون من قبل از این ویدئوسعادت شناخت آقای علیرضا نبی را نداشته‌اند.

پس چیزی که باعث شد این فیلم پخش شود،چیست؟

من می‌گویم قدرت قصه.

برای اینکه یک فیلم یا یک حرف یا حتی یک تبلیغ در مورد نفوذ کند،ابتدا باید توجه‌شان را جلب کرده باشد.

وقتی فردی شروع به گفتن قصه می‌کند،بخاطر فرآیند هم آفرینی ناخودآگاه توجه ما جلب می‌شود.در جمله‌ی بالا شاید عبارت «فرآیند هم آفرینی»کمی مبهم به نظر برسد.برای توضیح این عبارت به فیلم بالا برگردیم.

وقتی آقای علیرضا نبی از بچه‌ای گفت که روزنامه می‌فرشد،خاطره‌ی چند بچه‌ی دست فروش در ذهنتان تداعی شد؟فرآیند هم‌آفرینی یعنی همینتداعی‌ها.ما با شنیدن قصه شروع به ساختن تصاویر با استفاده از تجربیات خود می‌کنیم.به معنا ساده‌تر ذهن ما با قصه همراه می‌شود.همینهمراه شدن،خود دلیلی برای جلب توجه افراد مختلف است.

آنت سیمونز در کتاب «بهترین قصه‌گو برنده است»اینطور توضیح می‌دهد که:

وقتی قصه‌ای می‌گویید که هم جلب توجه می‌کند و هم در اغلب جمع بازگو می‌شود،در واقع کنترل احساسات آتی درباره‌ی آن موضوع را به دستمی‌گیرید و خودتان تفسیرها را فیلتر می‌کنید.«توجه»لازمه‌ی تأثیر گذاری بر دیگران است.وقتی مشخص می‌کنید که دیگران به چه چیز توجهکنند،برداشت آنها را نیز کنترل می‌کنید.یک قصه‌ی منسجم و قدرتمند طوری توجه افراد را جلب می‌کند که کمتر کسی می‌تواند از آن بگذرد.

آقای نبی در انتهای داستان برداشت خودشان را بیان کردند و این برداشت در ذهن همه‌ی ما نقش بست.ایشان با گفتن قصه‌ای منسجم نه تنها باعث پخش شدن ویدئو شدند بلکه ذهن همه‌ی ما را روی فقط یک برداشت متمرکز کردند.در واقع توانستند پیامشان را به بهترین شکل ممکن بااستفاده از قصه‌ها در ذهن ما حک کنند.

وقتی قصه‌ای می‌گوییم در واقع احساسات افراد را در دست می‌گیریم.با نفوذ به احساسات باعث تغییر رفتار انسان‌ها به نفع خودمان می‌شویم.

این آغازی برای معجزه‌ی قصه‌گویی است.