نوشتن هدف اولین گام برای رسیدن به آن است.
«لو لاکوکا»
یک جایی خواندم که نوشته بود هدف قطب نمای زندگی است و دقیقا هم همین طور است.
وقتی هدف داریم هر کاری را که می‌خواهیم انجام بدهیم با آن هدف می‌سنجیم که آیا این کار در جهت هدفمان هست؟ ضربه ای به هدفمان وارد می کند یا نه به سود هدف است؟
هدف راه را برای ما روشن می‌کند. اگر بخواهیم راه را غلط برویم ما را متوجه می کند به ما می‌گوید چه چیزی در زندگی به نفع ماست. چه چیزی از این بهتر از اینکه یک چیزی باشد که مارا در مسیر تاریک زندگی هدایت کند راه را به ما نشان دهد؟
کار بدون هدف مانند یک انسانی است که روح ندارد هدف روح کار ما است.
به آن کار، معنا می‌بخشد. گرمای هدف موتور ما را برای ادامه ی زندگی روشن نگه می‌دارد و از ما ادم بهتری می تواند بسازد
چند سال پیش در کتابی خواندم که نویسنده هدفهایش را نقاشی می‌کرده و به دیوار اتاقش می زده. حالا ما هم می توانیم هدفمان را بنویسیم ریز و دقیق با تمام جزئیات.
این اولین قدم است و میگویند که اولین قدم پنجاه درصد راه است و چه چیزی از این بهتر که با یک قدیم کوچک نصف راه را برویم و راه را برای خودمان هموار کنیم؟
من یک کار جدیدی که انجام دادم این است که برای هر ماه هدف گذاری می‌کنم به نظرم موثر است و مارا در مسیر هدف بزرگترمان نگه می‌دارد که این خودش یک کار بزرگ می تواند باشد.
