در ادامه ی کتاب «خودشناسی»به قلم آلن دو باتن و تعمق فلسفی به این سوال می رسیم که اکنون بابت چه چیز هیجان دارم؟
فکر کنید در حال تماشای اخبار هستید روی کاناپه لم داده اید و دقیق نگاه می کنید ولی حواستان یک جای دیگری است یکدفعه می شنوید که گوینده ی اخبار می‌گوید به هزار بچه ی گرسنه ی جهان امروز غذا رسید. در یک لحظه جدا از افکارتان ممکن است خوشحال شوید.
کسی شما را برای شام صدا می زند. کانال تلویزیون را عوض می کنید و می روید برای خوردن شام. ولی من می خواهم همین جا فیلم را متوقف کنم یک لحظه بایستید.
برای چه خوشحال یا هیجان زده شدید؟
در واقع خیلی کم پیش می آید ما این سوال را از خودمان بپرسم غافل از اینکه فهمیدن جواب این سوال می تواند به خود شناسی خیلی کمک کند.
آیا قبول دارید که آن خوشحالی یا هیجان زدگی از لایه های درونی ما بروز کرده است؟آیا قبول دارید این خوشحالی ساده می تواند نشانه ای از ما برای خودمان باشد؟آیا قبول دارید که خودشناسی می تواند از همین احساسات درونی آغاز گردد؟پس چرا ما خیلی ساده از این احساسات موقتی رد می شویم؟پس چرا این احساسات را جدی نمی‌گیریم؟شاید بخاطر همین کارهایمان است که نمی توانیم از پس شرایط سخت احساسی و تصمیمات مهم بربیاییم!!!
«هر چیزی که در ما کنجکاوی برانگیزد یا باعث لذت خاصی شود در حال ارائه ی داده هایی درباره ی ماست در مورد چیز مهمی که از قلم افتاده یا کمتر از میزان لازم در زندگی‌مان وجود دارد.»
حال که به اهمیت توجه به احساساتمان و هیجاناتمان پی بردیم. بیایید با هم تمرینی برای تفسیر این احساسات انجام دهیم:
فهرستی از چند چیزی که باعث هیجان شما اعم از چیزهایی که به آنها علاقمند شده اید یا حتی آن کسی که در یک آن به او حسادت ورزیده اید تهیه کنید.
حال این پرسش ها را در مورد آن هیجان مطرح کنید:
اگر می توانستید در زندگیتان چیزی تغییر دهید با توجه به این هیجان چه چیزی را تغییر می دادید؟(مثلا اگر به کسی حسادت کردید به چه چیز او بوده آیا شما می توانید تغییراتی در ژندگیتان ایجاد کنید که مثل آن فرد شوید؟)
این امر هیجان انگیز سرنخی در باره چیزی است که در زندگیتان از قلم افتاد؛آن چیز چه می‌تواند باشد؟
اگر این امر هیجان انگیز به زبان می‌آمد چه چیز به شما می گفت؟
این سوالات را از خودتان بپرسید و به جوابش دقت کنید. مطمئنم جواب این سوالات کلیدهای اتاق های تاریک درون ماست.
