اما برای مورگان چنین نبود و نیست. او خودش می‌گوید همان سه قائده‌ی قدیمی-کار مداوم،انضباط سخت‌گیرانه و اعتقاد به موفقیت- عواملی هستند که باعث موفق شدن او در حرفه‌ی نویسندگی شدند.

گفت‌وگویی با بری مورگان|حرفه:داستان نویس

بری مورگان جزو نویسندگان آمریکایی است که اولین کتابش را بعد از چهل سالگی به چاپ رساند. در کشوری مثل آمریکا این کار کمی عجیب به نظر می‌رسید. بسیاری اعتقاد داشتند چاپ کتاب در آن سن کار درستی نیست و مورگان باید بازنشسته شود.

اما مورگان این اعتقاد را نداشت. مورگان به کار مداوم و انضباط فکر می‌کرد. سن باعث نشد او عقب بنشیند و بعد از چاپ کتاب اولش چندین و چند داستان کوتاه درخشان به چاپ رساند.

همیشه مورگان را نماد و الگویی برای خودم می‌دانستم. امروز داشتم فکر می‌کردم من چقدر می‌توانم مثل مورگان باشم. اگر زمانی همه به این نتیجه برسند که من به درد این کار نمی‌خورم باز هم حاضرم مثل همین حالا تند تند بنویسم؟

در کانال خانم ناهید عبدی جمله‌ای خواندم که به این افکارم عمق بیشتری بخشید:

از دست دهید تا بدست بیاورید

باید منظم از خود بپرسید:

«از چه چیزی باید بگذرم و چگونه؟»

این پرسش مداوم زمانی به کار می‌آید که دلمشغول این سؤال ذهنی هستیم:

«چه چیز باید بدست بیاورم و چگونه؟»

برای به دست آوردن، باید چیزی را از دست داد.

گاهی آرامش را.

گاهی زمان و انرژی را.

گاهی روابطی را.

گاهی عادت چند ساله را.

و گاهی حتی بخشی از باورهای خود را.

از دست دادن، قدم اول در بدست آوردن است.

به این فکر کردم که قطعاً مورگان هم در کنار سه قائده‌ی قدیمی‌اش برای بهتر عمل کردن، بعضی مهارت‌ها مثل همین مهارت از دست دادن را در خود تقویت کرده است. شاید لازم باشد این مهارت‌ها در من هم رشد کند. باید یاد بگیرم به خودم در جای درستش کمی سخت بگیرم. یاد بگیرم روی قراری که با خودم بستم پایبند باشم. یاد بگیرم از تعهد به عادت‌های بد بگذرم تا روی تعهدم در عادت‌های خوب بمانم.

اندیشیدم همین مهارت‌هاست که تضمین می‌کنند اگر روزی تمام دنیا هم کار من را نفی کنند، پای علاقه‌ام و زندگی‌ام خواهم ایستاد.وقتی بعضی مهارت‌ها را در خودم تقویت کنم آنوقت دیگر مثل مورگان شدن و تداوم داشتن آرزوی دوری نخواهد بود و از دست دادن به قصد به دست آوردن از آن قسم مهارت‌هاست.