فرار یا قرار مسئله این است! چند درصد از آدمها روی کره‌ی زمین فکر می‌کنند نوشتن راحت است؟ تا به حال به این قضیه فکر کرده‌اید؟ خود شما از آن دسته آدمهایی هستید که فکر می‌کنید نوشتن راحت است؟   نوشتن از آن قسم کارهایی است که در فرهنگ لغت خیلی از آدمها اینطور تعریف می‌شود: کنار هم قرار گرفتن حروف الفبا روی کاغذ.و شاید هم برای کسی که جدی نوشتن را دنبال نمی‌کند همین تعریف کافیست. اما نوشتن در فرهنگ لغت من کمی فرق می‌کند.من برای معنای نوشتن نوشته‌ام:خلق [...]

یک سوال تا به حال برایتان پیش آمده است با دوست خوش صحبتی در یک مکان بسیار کسل کننده‌ای بنشینید و حرف بزنید؟ راستش را بخواهید برای من پیش نیامده.ولی فکر می‌کنم اگر پیش بیاید آن دوست قدرت این را دارد که کاری کند من یادم برود محیط اطرافم چقدر کسل کننده است. این دقیقا ماجرای ایده و اجراست.اگر فکر می‌کنید ربطی ندارد من ثابت می‌کنم که ربط دارد(اتصال زورکی مثال به حرفی که می‌خواهم بگویم،تخصص من است.) ببینید یک نویسنده  حتی اگر ایده‌ی متنش کسل کننده باشد قادر است [...]

-ببینم دفترتو +نه نشونت نمیدم. -چرا؟ +دعوام می‌کنی -قول میدم دعوات نکنم +قول دادی ها -اره دیگه تو کی دیدی من بدقولی کنم؟ +هیچ وقت هیچ وقت بجز اون صد دفعه ای که قول دادی و عمل نکردی. -ببینم دیگه +بیا -وا تو چرا هیچی ننوشتی؟دو ساعته اینجا چکار می‌کنی؟ +آخه هیچی به ذهنم نمیرسه -اینم شد حرف آخه (صورتش کم کم قرمز می‌شود) +عصبانی نشو میگم -من عصبانی نیستم ولی اگه دلایلت قانع کننده نباشه نه تو رو زنده میذارم نه خودمو! + ایده نداشتم آخه (می‌رود که چاقویش [...]

همیشه با خودم فکر می کنم اگر بچه قرار است بازی نکند، اگر قرار است شیک و مرتب مثل بزرگ تر ها بنشیند پس چرا به او می‌گویند بچه؟ بعضی از پدر و مادرها را می‌بینم که حتی در خانه خودشان هم اجازه ی بازی به بچه هایشان نمی دهند. آنها را محدود می‌کند. نه محدودیت بجا و درست بلکه سخت گیری بیخود. دوستی را می شناختم برای اینکه تازه دکور خانه اش را عوض کرده بود، برای بچه اش قانون وضع کرده بود که فقط یک ربع در روز [...]

نوشتن جزئیات سبب می‌شود متوجه شویم زندگیمان آنقدر هم که فکر می‌کنیم معمولی نیست. نظرتان راجع به جزئیات چیست؟آیا جزئیات زیاد در متن باعث می‌شود احساس خستگی کنید؟ من یکی از طرفداران پر و پا قرص جزئیات هستم.فکر می‌کنم گفتن جزئیات سبب می‌شود ساختن صحنه برای مخاطبم راحت تر باشد. با این حال تا چند روز پیش در نوشتن خاطراتم یا اتفاقاتی که برایم پیش آمده جزئی نگاری نمی‌کردم. به صورت کلی می‌نوشتم:امروز رفتم بیرون.خیلی دیگر می‌خواستم هنر کنم اسم افرادی را که با آنها بیرون رفته بودم،می‌نوشتم.فکر می‌کردم از [...]

هر کس دوران کودکی را سپری کرده باشد مواد و مصالح کافی برای آنکه باقی عمرش را بنویسد دارد. یکی از تمرینهایی که مشغول انجامش هستم و خیلی از آن لذت می‌برم،نوشتن از روی عکس‌هاست. با دیدن یک عکس در یک لحظه خاطرات و رنگ و بوها به قلمت هجوم می‌آورند.وادارت می‌کنند که آن‌ها را بنویسی. امروز عکس ‌های دوران پیش دبستانی‌ام را می‌دیدم.قبل از اینکه بخواهم از روی عکس بنویسم،فکر می‌کردم چیزی از آن دوران به یاد نخواهم آورد. اما اشتباه فکر می‌کردم.وقتی شروع کردم به نوشتن، خاطرات هجوم [...]

-در ترجمه‌ی احمد شاملو برای ترجمه‌ی این خط نوشته:شهریار کوچولو چشماش چهارتا شد.خب مشخصه که این ترجمه متناسب با قلم سنت اگزوپری نیست. با خودم تکرار کردم شهریار کوچولو.راستش را بخواهید برخلاف استاد درس ترجمه از این ترجمه ی شاملو حداقل برای استفاده از کلمه‌ی شهریار به جای شاهزاده بدم نیامد. با خودم گفتم سوژه‌ی خوبی است برای نوشتن.شاید تولد یک شهریار کوچولوی دیگر با ویژگی‌های خاص خودش. خشنود از ایده‌ای که به ذهنم برای شروع داستان رسیده بود،به بیرون نگاه کردم.در دوردست از پشت یک ساختمان پنج طبقه‌ی بتونی [...]