امشب در لایو استاد کلانتری بحث،بحث تخصص بود. اینکه باید به موضوعات مختلف نه بگوییم تا بتوانیم یک موضوع تخصصی را انتخاب کنیم.

چند وقتی است که به این موضوع فکر می‌کنم. اینکه بتوانم یک موضوع اختصاصی را دنبال کنم و در یک حوزه متخصص شوم دغدغه‌ی دیگر این روزهایم است.

من فکر می‌کنم تفاوت آدم‌های معمولی با آدم‌هایی که نامشان در تاریخ می‌ماند همین است که آنها به دنبال یک موضوع خاص رفته‌اند و کنار موضوع مانده‌اند. اینکه یک موضوع تخصصی باشد که آدم بتواند کنارش بماند حداقل برای من تا این لحظه انتخابش کار سختی بوده است.

شاید یکی از دلایلش ترس از آینده باشد. من می‌ترسم که نتوان به حد کافی عمیق شوم. بازها از سطحی بودن حرف زدم. از اینکه چقدر از سطحی بودن خودم رنج می‌برم. اما نتوانستم راه حلی برای حل این موضوع پیدا کنم.شاید هم توانسته‌ام ولی چون راه حل سختی بوده ترجیح دادم بیخیالش شودم.

امشب دوباره از خودم می‌پرسم تا کی می‌خواهی در تمام موضوعات سطحی بمانی؟تا کی می‌خوای به معمولی بودن قانع باشی؟آیا وقت آن نرسیده که موضوع مورد علاقه و تخصصت را پیدا کنی؟

شما در چه مرحله‌ای هستید؟ آیا تخصصتان را پیدا کرده‌اید؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

38 + = 48